Familie business
Column Remco Claassen
Ik kan het niet helpen, maar ik moet bij dit thema direct denken aan de film ‘The Godfather’. Beelden van maffiose praktijken in de straten van Manhattan. De hechte band binnen de clan en de harde hand naar de buitenwereld. Hoe crimineel ook, het respect, de erecode en de onuitgesproken wederkerigheidswetten waren inspirerend. Maar ja, dat is Hollywood. Is de werkelijkheid wel zo romantisch als het magistrale drieluik van Francis Ford Coppola?
Zaken doen met outsiders is bij tijd en wijle als topsport, maar alles in het reine houden met je eigen genenpoel is wellicht nog lastiger. Hoe houd je de petten gescheiden? Wat goed is voor de Familie is misschien niet goed voor de Compagnie en vice versa.
Peter is ondernemer en dga van zijn eigen productiebedrijf. Hij houd zielsveel van zijn drie kinderen die, door een speling van de natuur, tezamen het hele spectrum van de IQ normaalverdeling omvatten. Anne-Fleur, de oudste, is huisarts, struggled met een verstikkende studieschuld en wil zich inkopen in een maatschap. Peerke junior is cum fraude afgestudeerd MTS’er, zit als enige in de zaak en is een betrouwbare aanpakker.
Kleine Bert is geen helder licht, maar heeft tijdens de dienstplicht z’n plekje gevonden en is chef rupsband bij defensie. Wanneer Senior besluit zijn aandelen over te dragen, geeft hij elke telg eerlijk een derde deel en trekt zich (met moeite) terug als commissaris. Peerke junior schopt het tot directeur en heeft hart voor de zaak. Hij wil moderniseren en besluit met Pa lief om een aantal jaren geen dividend uit te keren. Totaal onverwacht gaan broer Tankdivisie en zus Esculapus Maximus Hypothecus ineens dwarsliggen. Ze willen mee beslissen. ‘Mène noam sti hiero ok op dunne gevel’, scandeert kleine Bert in vloeiend Bredaas. Peerke vindt dat hij als directeur geen toestemming hoeft te vragen voor de geplande investeringen.
Pa zit in een spagaat; als vader wil hij zijn kroost gelijk behandelen, maar als commissaris moet hij het bedrijfsbelang behartigen. Ook junior zit met de situatie in zijn maag. De relatie met zijn broer en zus is gespannen en hij kan als directeur zijn beleid niet naar behoren uitvoeren. Bovendien is hij zich ervan bewust dat zijn broer en zus hem als directeur kunnen ontslaan. Ze hebben immers twee derde van de aandelen in handen.
De perikelen van ‘normaal zakelijk partnerschap’ zijn al geen sinecure. Overgiet dit met een laagje sociaal emotionele Familiesaus en voilà, je hebt de poppen aan het dansen. Een gedragen missie, juist omlijnde verantwoordelijkheden, heldere communicatie, luisterend vermogen en rechtvaardige beslissingsprocessen zijn onontbeerlijk. Meer nog dan bij samenwerkingsverbanden buiten de bloedlijn. Wanneer het namelijk ergens mis gaat, reiken de consequenties verder dan je lief is. Je CEO ontslaan krijgt een compleet andere lading als het gevolg kan zijn dat je daarna je kleinkinderen niet meer ziet.
Remco Claassen
